หายไปสามวัน วันนี้ได้ฤกษ์กลับมาเพื่อเขียนอะไรนิดๆ หน่อยๆ
ก่อนที่ความขี้เกียจจะครอบงำ
หลายครั้งเลยที่ผมทำอะไรแล้วทำไม่เสร็จ เพราะโดน
ความขี้เกียจมาครอบงำ
โปรเจ็คนี้เหมือนกัน ผมก็มีอารมณ์ขี้เกียจบ่อยครั้ง แต่ก็ฝืนตัวเองลุกขึ้นมาเขียนได้ทุกครั้ง ไม่ว่าจะกลับบ้านดึกขนาดไหนก็ตาม เพราะว่าดันสร้างวินัยให้ตัวเองต้องเขียนทุกวัน
แต่แล้วอยู่มาวันนึง
ความขี้เกียจมาครอบงำ
กลับบ้านตีสี่ ดันขี้เกียจเขียนซะงั้น เลยไม่ได้เขียนเลย
พอมีความขี้เกียจวันแรก
ความขี้เกียจก็ตามมาวันที่สอง
และวันที่สามก็ติดโรคขี้เกียจอีกตามๆ กันมา
โรคขี้เกียจมันน่ากลัวเหลือเกิน
อย่าให้ความขี้เกียจมาครอบงำนะครับ
ความขี้เกียจมันเป็นโรคที่ถ้าเป็นแล้ว จะเป็นติดต่อกันหลายวัน
พอได้เริ่มขี้เกียจ แล้วมันจะขี้เกียจไปเรื่อย
เรามาสร้างนิสัยขยันกันเถอะ
ลุกขึ้นมา
ทำอะไรก็ได้
อยากขี้เกียจจจจ
ไอ้เสือ
ปล.พรุ่งนี้จะกลับมาเขียนเรื่องบาสต่อให้จบนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น