99 วัน 99 บทความ Day 23 ตอน โปสการ์ดบนยอดภูกระดึง

ปีที่ผ่านมา ผมมีโอกาสไปเยือนยอดภูกระดึง ที่มีสโลแกนที่ไม่รู้ว่าใครคิดขึ้นมาว่า

"  ครั้งหนึ่งในชีวิต พิชิตภูกระดึง"

และปีที่ผ่านมา ผมมีโอกาสไปถึง 2 ครั้งด้วยกันทั้งต้นปีและปลายปี มีความประทับใจเยอะแยะมากมาย ซึ่งตอนนี้จะไม่ขอเล่าแล้วกัน แต่วันนี้ขอเจาะจงเรื่องโปสการ์ดล้วนๆ สั้นๆ

ปีที่ผ่านมาผมมีโอกาสไปเที่ยวเยอะมาก และจริงๆ ผมก็ไม่ใช่คนชอบส่งโปสการ์ดอะไรเท่าไหร่ ไปเที่ยวก็อยากเที่ยวไม่ได้อยากจะส่งความสุขให้กัยใครที่ไหน และการเขียนโปสการ์ดครั้งแรกก็เกิดขึ้นจากการไปภูกระดึงเนี่ยแหละ โดยผมมีความคิดว่า

"  กว่าจะขึ้นไปถึง มันต้องเหนื่อยแน่ๆ เลย ดังนั้นขอฝากความเหนือยให้กับคนข้างล่างหน่อยแล้วกัน"

ไม่ผิดหวังครับ ก่อนขึ้นผมเตรียมตัวไปอย่างดี จดชื่อที่อยู่ไปสองหน้ากระดาษเต็มๆ และก็เขียน เขียน และก็เขียน จนเพื่อนทักว่า พอได้แล้ว คือเค้ารอลงภูกันหมดแล้ว แต่ผมก็ยังไม่หยุดเขียน (เกรงใจเหมือนกันแต่ก็มันยังเขียนไม่เสร็จ 555 )

และก็ไม่ได้เยอะมากมายครับ นับได้ประมาณ 20 กว่าใบ เขียนจนเมื่อยมือเลย และแต่ละคนที่ผมเขียนนี่ไม่มีสั้นครับ ถ้าเขียนสั้นๆ มันไม่ใช่ผมแน่นอน ประกอบกับที่อยู่บนภู หนาวๆ บรรยากาศมันได้ เลยทีนี้เขียนใหญ่เลย แต่ละคนที่ได้รับคงประทับใจ

แต่... หลังจากที่กลับมาถึงกรุงเทพ กว่าโปสการ์ดจะมาถึงก็ผ่านไปหลายเดือน กว่าคนแรกจะได้ แล้วแบบพอถามๆ ไป หลายคนไม่ได้ด้วยซ้ำ บางคนไม่ได้จนกระทั่งผมจะไปขึ้นภูรอบที่สองปลายปี เค้าก็ยังไม่ได้ และก็คิดไว้แล้วว่า... คงหมดโอกาสแล้วล่ะ

รอบที่สอง ทีนี้ผมก็เตรียมตัวไปอย่างดีเหมือนกัน แต่ไม่ได้เตรียมรายชื่อไปเยอะเท่ารอบแรก แต่ก็ถือว่าเยอะพอสมควร รอบนี้ไปกับเพื่อน พี่ น้องจากเกษตรสาน กลุ่มเพื่อนทำหนังสือตอนมหาวิทยาลัย และก็ไม่ผิดหวังครับ แต่ละคนนี่เตรียมรายชื่อมาเยอะมากๆ เรียกว่าเขียนไปไม่เหงาเงย

แต่รอบนี้ผมไม่ได้เขียนบนภู ผมหิ้วโปสการ์ดจากบนภูมาเขียนข้างล่าง ผลปรากฎว่า...

ปรากฎว่า... เหนื่อยครับ จริงๆ ผมเป็นคนเขียนโปสการ์ดยาวนะ แต่รอบนี้ไม่มีแรงเขียนจริงๆ หมดแรงกว่าจะลงมาถึง และแบบพอพักก็ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากเขียน รอบนี้แต่ละคนเลยได้เวอร์ชั่นที่แบบสั้นๆ สั้นมากๆ ไป รู้สึกขัดใจเหมือนกันที่ทำอะไรแบบนั้น

แต่รอบนี้ มันแปลกกว่ารอบก่อนตรงที่ โปสการ์ดถึงเร็วมาก เรียกว่าผมยังไม่ทันหายเหนื่อยจากการเดินทาง ก็มีเพื่อนๆ มาโพสขอบคุณ ขอบใจเรื่องโปสการ์ดกันเต็มไปหมดแล้ว มันเป็นอะไรที่หายเหนื่อยเมื่อเห็นรอยยิ้มของเพื่อนๆ ไม่เหมือนรอบก่อนที่กว่าจะมีคนแรกมาโพสของคุณ ผมแทบลืมไปแล้วว่าเคยไปภูกระดึงมาด้วย

สุดท้าย 

ผมขอฝากคำเตือนการเขียนโปสการ์ดบนยอดภูกระดึงไว้ว่า...

1. จงเขียนความรู้สึกจากบนภู เพราะมันจะได้ฟิล ได้บรรยากาศ และมันจะทำให้เราอินและเขียนได้น่าอ่าน น่ารับมากกว่าการเขียนจากตีนภู

2. จงส่งโปสการ์ดที่ตีนภู เพราะมันจะถึงเร็วและถึงชัวร์กว่ามากๆๆๆๆ เน้นว่า มาก(ตัวใหญ่ขีดเส้นใต้)

3. โปสการ์ดที่ผาหล่มศักดิ์สวยกว่าตรงที่พัก แต่แพงกว่า

4. ตีนภูก็มีโปสการ์ดขาย

5. ส่งโปสการ์ดไปต่างประเทศติดแสตมป์ 15 บาท

6. ตีนภูก็มีแสตมขาย ราคาเท่ากัน...