วันพฤหัสบดีที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2555

ไตรภาค ตอนกว่าจะเป็น YWC10



ขอแชร์จากประสบการณ์ส่วนตัวล้วนๆ เลยนะครับ

จุดเริ่มต้น (จริงๆ)

และแล้ววันประชุมวันแรกก็มาถึง รอบนี้นายเสือก็ตั้งใจว่าจะขอเป็นคนทำงานอย่างเดียว มีอะไรก็สั่งมาได้ จะช่วยเต็มที่ และท่านประธานก็ทำหน้าที่อย่างดี เตรียมการประชุมมาอย่างดีมาก ถึงแม้ว่าจะมีคนมาไม่เยอะ ถ้านายเสือจำไม่ผิดจะมีรุ่น 9 มาไม่ถึง 5 คน และรุ่นพี่อีกประมาณ 5 คน เป็นการประชุมที่น้อยมาก แต่นายเสือก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เพราะนายเสือยังคิดว่า การประชุมครั้งนี้น่าจะเป็นการแชร์ประสบการณ์จากรุ่นพี่มากกว่า ซึ่งก็ได้ตามที่นายเสือคิดไว้จริงๆ

ถึงแม้ว่าคนจะมาน้อย แต่นายเสือก็ประทับจ เพราะได้รับความอบอุ่นอย่างมากจากพี่ๆ พี่ที่มานั้นก็เตรียมข้อมูลมาอย่างดี ปัญหาจากปีที่ผ่านๆ มา ข้อแนะนำในการทำงานต่างๆ และท่านประธานแอลลอยก็ทำการบ้านมาอย่างดี จัดการได้ครบถ้วน

และพอจบการประชุม ท่านประธานก็จัดการสร้าง DOC ใน Google ขึ้นมาเพื่อใช้ในการนี้โดยเฉพาะ ซึ่ง DOC นั้นก็ใช้ตั้งแต่วันแรก จนถึงวันสุดท้ายของค่ายเลยทีเดียว ซึ่งถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีมาก DOC นั้นทำให้นายเสือทำงานได้ง่ายมากเลยทีเดียว

พูดถึงซุเปอร์ฮีโร่ช่วงที่ 1

วันนั้นก็เป็นวันธรรมดาอีกวันหนึ่ง ที่พระอาทิตย์ยังขึ้นทางทิศตะวันออก และลับขอบฟังยังทิศตะวันตก วันนั้นท่านแทนได้เสนอตัวเข้ามาทำเว็บไซต์แทนท่านคิม ที่มีการมีงานใหญ่โตในเว็บเด็กดี จึงไม่มีเวลาว่าง ซึ่งถือว่าท่านแทนเป็นฮีโร่คนแรกของผมเลย

หลังจากนั้นนายเสือก็พบว่า เสด็จพี่เอิธก็เป็นคนจัดการค่ายนี้อย่างจริงจัง และท่านพี่ก็จัดการทุกเรื่องจริงๆ ทั้งเรื่องสปอนเซอร์ และคอยดูแลเรื่องเว็บไซต์ ซึ่งถือว่าทุ่นแรงผมไปมากเลยทีเดียว มีท่านพี่เอิธคนเดียว งานผมเบาไปมากเลย เพราะไม่ต้องไปดูแลเรื่องการเงินอีกต่อไป

และเราก็มีการประชุมอยู่เรื่อยๆ โดยตอนนี้มีตัวหลักๆ เป็นท่านประธานแอลลอย, นายเสือและท่านพี่เอิธ ที่จะเป็นตัวประชุมหลัก และก็จะมีรุ่น 9 ที่จะผลับเปลี่ยนหมุดเวียนมาประชุมกันอย่างสม่ำเสมอ

และอีกหนึ่งคนที่จะไม่กล่าวถึงไม่ได้เลยคือ ท่านกะหล่ำ อาจจะไม่ใช่ซุเปอร์ฮีโร่ แต่ท่านเป็นซุเปอร์ไซย่าไปแล้ว เพราะท่านกะหล่ำนั้นทำงานมาอย่างหนักตั้งแต่ค่าย JWC4 จนถึงค่ายนี้ งานออกแบบทุกอย่างอยู่ในมือท่านกะหล่ำทั้งหมด เราขอให้นาย เอ้ย!!! ถูกแล้ว เป็นฮีโร่ของค่ายนี้เลย

ณ วันตัดริบบิ้นเปิดเว็บ และเหตุการณ์ช็อกโลก

มันเป็นวันธรรมดาอีกวันหนึ่ง ไม่ใช่วันหยุด เราชาว YWC ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องก็ได้มาตัดริบบิ้นเปิดเว็บร่วมกัน เป็นการรวมตัวกันที่เยอะมากที่สุดเท่าที่มีการนัดประชุมมาเลยทีเดียว แต่ท่านประธานนั้นได้หายไป เราก็โอเค ไม่เป็นไร เราจัดการแก้เว็บไซต์ตามที่พี่บอกๆ จนครบถ้วน ตามกำหนดการณ์เราจะเปิดเว็บตอนเที่ยงคืน ซึ่งก็เปิดก่อนเวลาพอสมควร

แต่เรื่องช็อกโลกก็คือคืนหลังจากเปิดตัวเว็บ ท่านประธานแอลลอยก็มีข้อความเข้ามาในกลุ่ม YWC ว่า ไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่นี้ได้แล้ว เนื่องจากงานหนักมาก และยังเรียนอยู่ไกลถึง ม.บูรพา อีก จึงมาส่งพวกเราได้เพียงเท่านี้(อันหลังเติมเอง) และขอมอบให้นายเสือช่วยดูแลต่อด้วย

ช็อกครับ เหตุการณ์นี้ช็อกนายเสือท็อปเหมือนกัน แต่ไม่ได้ช็อกมาก เพราะก็พอจะรู้เรื่องแบบนี้มาอยู่บ้างแล้ว นายเสือก็อยากจะขอบคุณท่านแอลลอยอย่างมากที่พยายามช่วยอย่างเต็มที่ นายเสือเข้าใจ ไม่เป็นไร นายเสือหวังว่าจะได้เจอท่านแอลอีกครั้งนะครับ(นายเสือเค้าฝากมา)

ซุปเปอร์ฮีโร่ช่วงที่ 2

ตัวเอกของเราได้เปิดตัวแล้ว ท่านคนนี้เป็นหัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์ ก่อนหน้านี้นายเสือไม่เคยสนิทกับท่านผู้นี้เลย จนกระทั่งท่านเข้ามารับบทบาทหัวหน้าประชาสัมพันธ์อย่างเต็มตัว เราจึงได้มีโอกาสคุยมากขึ้น

ท่านแบงค์ หรือที่หลายๆ คนมักจะเข้าใจผิดว่าท่านชื่อภู เนื่องจากท่านใช้ชื่อเฟสบุ๊คว่า Phu Early ท่านผู้นี้มีคุโนประการต่อฝ่าย PR มาก เนื่องจากเฝ้าคิดนั่นคิดนี่มา PR ค่ายตลอดเวลา ช่วงแรกๆ นายเสือรู้สึกว่าท่านทำงานอยู่คนเดียว ท่านแบงค์มาประชุมบ้าง แต่ไม่บ่อย แต่เป็นคนทำงานหนักเลยทีเดียว

แต่ผลงานช่วงแรกของท่านยังไม่โดดเด่นนัก เพราะยอดคนเข้าสมัครยังน้อยอยู่ จนเกือบจะถึงวันปิดรับสมัครค่ายแล้ว ยอดสมัครยังอยู่ที่เพียง 400 กว่าคนเท่านั้น

ซุปเปอร์ฮีโร่ที่นายเสือประทับใจที่สุด

เป็นคนเดียวกับที่นายเสือได้กล่าวถึงความประทับใจในคอลั่มนี้
http://mysuatop.blogspot.com/2012/10/ywc10.html

หญิงนางนี้อยู่ดีๆ ก็โผล่เข้ามาในชีวิต ด้วยข้อความสั้นๆ ว่า "ไอ้เสือ มรึงแบกอะไรไว้มั่ง ขอดูหน่อยซิ" (ข้อความได้รับการปรุงแต่งเพื่อความบันเดิงในการเขียน) นายเสือสตั้นไป 10 วินาที และก็ตอบไปอย่าง งงๆ ว่า ครับๆ เดียวคืนนี้จัดการให้ครับ

นายเสือจัดแจงส่งข้อมูลทุกอย่างให้กับวีรสตรีนางนั้น และหลังจากที่แม่นางรับข้อมูลไปไม่ถึงวัน แม่นางก็จัดแจงข้อมูลที่มีอย่างเป็นระเบียบ จัดแจงเรื่องประชาสัมพันธ์ และแม่นางก็บอกว่า แม่นางจะไปดูแลเรื่องประชาสัมพันธ์ให้ นายเสือก็ยัง งงๆ อยู่ แต่นายเสือก็ไม่ว่าอะไร เพราะนายเสือต้องการให้แม่นางคนนี้มาร่วมงานตั้งแต่ค่าย JWC4 แล้ว แต่นายเสือก็ได้คำตอบกลับมาว่า แม่นางปวดท้องมาก จึงไม่สามารถมาช่วยได้

แม่นางคนนั้น นางมีชื่อว่าหญิงพริ้ว หรือในกลุ่ม YWC9 จะเรียกว่าแม่ หญิงพริ้วทำหน้าที่เหมือนแม่จริงๆ เหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้หญิงพริ้วสถาปนาเป็นท่านแม่คือ ตอนที่แม่นางโพสเรื่องงานที่จะมาประชุม และก็มีนายเสือเป็นหัวโจกพาออกทะเล หญิงพริ้วก็เข้ามาดุท่านที ทุกคนสตั้นไป 10 วินาที และก็มาขำๆ กันหลังไมค์

ดราม่า PR NEWS กว่าจะได้ แทบตาย

ข่าว PR NEWS ของค่ายกว่าจะได้มาไม่ง่ายเลย รอบแรกก็ให้บูมเขียน แล้วก็แก้อยู่ประมาณสองรอบ ก็เหมือนจะใช้ได้ แต่พี่ปอน เด็กดีก็มาติอยู่หลายจุด แบงค์ก็มาช่วยแก้ ก็โดนติอีก ตอนนี้หลายคนเริ่มเข้ามาช่วยกันแก้ ระดมสมอง รวมถึงนายเสือด้วย

นายเสือนอกจากจะแก้เองแล้ว ยังให้เพื่อนของนายเสือที่เป็นนักข่าวช่วยดูอีกที เพื่อนของนายเสือก็แก้ให้เยอะมากเหมือนกัน และก็โดนแก้อีก แก้เยอะมาก มันไม่ง่ายเลย หลังจากนั้นก็ได้ PR NEWS มา เรียกว่าแต่ละคนเหนื่อยกันเลยทีเดียว PR NEWS นี้มีค่ามาก กว่าจะได้มา ต้องบอกว่ารากเลือด

เหตุการณ์ไม่คาดฝันที่สุดในค่ายนี้

เป็นวันสุดสัปดาห์ปกติ ที่มีงาน webpresso ซึ่งนายเสือได้บอกไว้แต่แรกแล้วว่าไม่สามารถไปได้ เพราะน้าของนายเสือต้องเข้าเฝือกแขน ทำให้ไม่สามารถดูแลยายที่บ้านได้ นายเสือจึงต้องกลับบ้านที่จังหวัดนครศรีธรรมราชโดยด่วน จึงได้บอกว่าวันนั้นจะไม่มานะ และก็ไม่ได้ฝากงานอะไรไว้ด้วย

สาเหตุที่นายเสือไม่ฝากงานอะไรไว้เพราะนายเสือคิดว่าคงจะไม่มีใครมาประชุม เรื่องนี้นายเสือน้อยในเพื่อนๆ มาหลายครั้งแล้วเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้บอกใคร แต่คราวนี้ผิดคาด พอนายเสือไม่ไปประชุม ดันมีคนมาประชุมนับสิบ เยอะมาก เยอะเกินกว่าที่นายเสือคาดคิดไว้

นายเสือคิดว่า นายเสือเป็นอะไรกับการรวมคนหรือเปล่า ก่อนหน้านี้นายเสือเป็นตัวตั้งตัวตีในการจัดทริปกับเพื่อนที่มหาวิทยาลัย แต่กลายเป็นว่าทริปล่ม และการเรียกประชุมแต่ล่ะครั้งเช่นกัน เรียกทีไร คนมาประชุมก็น้อยทุกที มันต้องมีเหตุการณ์อะไรบางอย่าง สิงอยู่ก็เป็นได้

และเย็นวันนั้นนายเสือก็รับโทรศัพท์สายแทบไหม้จากหญิงพริ้ว จริงๆ นายเสือก็เตรียมที่จะประชุมจริงๆ ในสัปดาห์ถัดไปเป็นสัปดาห์ก่อนวันสัมภาษณ์

ประวัติศาสตร์ที่ต้องจารึกไว้ในพงศาวดาล

จากการที่นายเสือไม่ได้เข้าประชุมครั้งล่าสุด นายเสือก็ไม่รู้ว่าเกิดเหตุการณ์ดราม่าอะไรขึ้น แต่รู้เลยว่าหลังจากประชุมคราวนั้น มันต้องมีใครไปกระตุ้นอะไรซักอย่างแน่ๆ นายเสือก็ไม่รู้ใคร แต่คาดว่าน่าจะเป็นท่านพี่เอิธ ที่ทำให้ชาว YWC9 กระตือรือร้นเป็นพิเศษในการประชาสัมพันธ์ค่าย

หลังจากนั้นสัปดาห์สุดท้าย ยอดสมัครพุ่งเยอะมาก เยอะจนเรียกว่าขึ้นวันล่ะร้อยเลยทีเดียว จนต้องไปขุดคอมเม้นสัญญามาแกล้งกันในกลุ่ม ตัวอย่างก็เป็นแบบนี้


มันมาก สัปดาห์สุดท้าย มีคนสัญญาอะไรแบบนี้เยอะมาก เพราะไม่มีใครคิดว่าจะถึง แต่แล้วก็ถึงจนได้ ปิดยอดที่ 900 กว่าคน เรียกว่าคนสัญญาหน้าซืด หายไปจากสารระบบหลายวันเลยทีเดียว 

ส่วนรายละเอียดที่ละเอียดจริงๆ ตามไปอ่านในนี้แล้วกัน นายเสือบอกว่าขี้เกียจเขียน

ประชุมก่อนวันสัมภาษณ์

วันนั้นคนมาเยอะมาก นายเสือประทับใจมาก ก่อนวันประชุมนายเสือก็โทรตามทุกคนที่เกี่ยวข้องที่ยังไม่ยืนวันว่าจะมา ไม่รู้ว่าเกี่ยวหรือเปล่า แต่มากับนับสิบเลยทีเดียว ซึ่งนายเสือก็ประชุมตั้งแต่ 10 โมงเช้า ซึ่งช่วงเช้าหญิงพริ้วก็ให้เราทำสายสิญบายศรีที่น้องนัทได้ซื้อมาแล้วก่อน เพราะรอหลายๆ คนให้มาก่อนจนครบ

และเราก็เริ่มประชุม เหตุการ์ก็ปกติ นายเสือขอไม่บอกรายละเอียดการประชุมแล้วกันว่าเป็นยังไง เอาเป็นว่าขนาดประชุมแล้ว วันจริงก็มีข้อผิดพลาดบางอย่าง เป็นข้อผิดพลาดไม่กี่ข้อที่นายเสือพบ แต่มันเป็นเรื่องรายแรงพอสมควร ต้องบอกว่านายเสือเองก็จัดการเรื่องนี้ไม่ดีเองด้วย

เรื่องรายละเอียดก็ตามไปอ่านบล็อกของหญิงพริ้วได้เลย แม่นางจัดแจงไว้ละเอียดมาก
http://priwziest.blogspot.com/2012/10/ywc-10-1.html

จบตอนก่อน เดี๋ยวเขียนตอนต่อไปเสร็จแล้วจะอัพให้อ่านใหม่
ส่วนตอนอื่นๆ ก็ตามอ่านไปพลางๆ ก่อนนะครับ


ทวิภาคกับค่าย YWC10 ตอนค่าย JWC

นี่เป็นบทความที่สอง แต่คิดว่ากว่าจะเข้ามาอ่านบทความนี้กันน่าจะได้อ่านบทความสุดท้ายไปก่อนแล้ว บทความนี้ก็อ่านเสริมไปก็แล้วกัน

คนย้อนมาอ่านอาจจะงง ว่าจะเอายังไง จะเขียน ค่าย YWC หรือ JWC นายเสือคงต้องบอกว่า ไม่มี JWC วันนั้น ก็คงไม่มีนายเสือและ YWC ในวันนี้



ณ วันหนึ่งหลังจากที่จบค่ายใหม่ๆ

พี่ๆ รุ่น 8 ก็ได้มีการนัดประชุมตอนบ่ายสองโมงของวันเสาร์ รอบนี้นายเสือไปไม่ผิดวัน นายเสือตั้งใจที่จะไปเพื่อดูงาน และก็ตามคาด ไม่มีใครจำนายเสือได้ นายเสือเดินมาหน้า งงๆ เพื่อนกลุ่มนายเสือมีนายปันเจคนเดียวที่มา พร้อมกับเอ็มพี่กลุ่ม นอกจากนั้นไม่มีใครจำนายเสือได้แม้แต่คนเดียว นายเสือสับสนนิดหน่อย ว่าเกิดอะไรขึ้น นี่นายเสือเป็นรองประธานจริงหรือเปล่า ทำไมถึงไม่มีใครรู้จักนายเสือเลย

นายเสือก็ไม่สนใจ เพราะนายเสือชินซะแล้วกับเหตุการณ์แบบนี้ เพราะนายเสือรู้ตัวว่าหน้านายเสือโหดกว่านิสัย ถ้าไม่มารู้จักเป็นการส่วนตัวคนมักจะไม่ค่อยกล้าเข้าใกล้นายเสือ แต่พอทำการแนะนำตัวไปซักพัก  นายเสือก็เริ่มรู้จักคนมากขึ้นทีล่ะคน จนนายเสือเริ่มปรับตัวได้ นายเสือก็เริ่มสนุกกับการเข้ากลุ่มนี้มากขึ้น

ณ วันประชุมวันแรก

ก่อนหน้านั้น นายเสือรู้สึกว่าเจอคนมีไฟที่อยากทำค่ายเยอะมาก มีคนเตรียมตัวที่จะประชุมเยอะมาก มีคนมาปรึกษานายเสือ ถามงานนายเสือ แต่นายเสือก็ให้คำแนะนำไป แล้วก็หวังว่าตัวตั้งตัวตีในครานั้นจะมาเข้าประชุม แต่ปรากฎว่า วันประชุมวันแรกประทับใจเหลือเกิน คนที่คุยงานกับนายเสือก่อนหน้านั้นไม่มีใครมาโดยเร็วเลย งานทุกอย่างจึงตกอยู่ที่นายเสือ นายเสือจึงต้องนำประชุม นี่มันเรื่องอะไรกัน นายเสือไม่ได้ต้องการอะไรแบบนี้เลย แต่สุดท้ายก็ผ่านไปด้วยดี

วันนั้นนานเสือประชุมไปหลายเรื่อง นายเสือจำไม่ได้มากแล้ว แต่มันเป็นแบบที่นายเสือรู้เลยว่าไม่ใช่การประชุมที่ดีนัก แต่นายเสือรู้สึกประทับใจผู้หญิงอยู่สามคนในวันนั้น คนแรกเป็นพริ้ว หญิงสาวหน้าตาดีคนหนึ่ง ที่พอมาถึงก็มานั่งคุย เล่นไอแพดกับเพื่อนข้างๆ พอได้จังหว่ะเธอก็จะเข้ามาแย้งตลอดเวลา นายเสือไม่ได้รำคาญ แต่นายเสือชอบให้มีคนแย้งแบบนี้อยู่แล้ว นายเสือประทับใจและก็อยากร่วมงานกับเธอคนนี้มากๆ

สาวอีกสองคนคือหญิงเบญกับหญิงปุ๋ย นายเสือประทับใจหญิงเบญทันทีที่ได้ยินชื่อ ไม่ใช่เพราะว่าหน้าตา แต่หญิงเบญดันมีชื่อเดียวกับคนที่นายเสือแอบชอบตอนอนุบาล และกว่าจะมาอกหักก็ต้องรอถึงตอนอยู่ ม.4 ส่วนหญิงปุ๋ยเธอมากับหญิงเบญ และก็เดินมาเสนอตัวทำงานการเงินหลังไมค์กันสองคน นายเสือจึงประทับใจ เพราะนอกจากประชุมแล้ว ไม่ค่อยมีใครเข้ามาคุยกับนายเสือเท่าไหร่เลย

ณ วันประชุมวันต่อๆ มา

คนประชุมก็ค่อยๆ หายไปทีล่ะคน สองคน นายเสือก็ไม่รู้สึกอะไร นายเสือก็ยังคงทำงานต่อไป นายเสือได้มอบหมายงานจากการประชุมในครั้งแรก นายเสือไม่ทำอย่างอื่นเลยนอกจากตามงาน และหางานมาให้คนทำ นายเสือไม่รู้สึกเหนื่อย เพราะนายเสือไม่ได้ทำอะไรจริงๆ

พอเริ่มทำงาน นายเสือก็ประทับใจสาวอีกหนึ่งคน เธอคือหญิงนก หญิงนกเป็นรองประธานอีกคน หญิงนกเข้ามาช่วยนายเสือทุกอย่าง ทั้งเรื่องการประสานงานเว็บ เรื่องประชาสัมพันธ์ต่างๆ หญิงนกเธอดำเนินการอยู่คนเดียว และเธอก็เป็นคนเชื่อมโยงให้นายเสือได้ไปรู้จักกับทีมประชาสัมพันธ์อีกหลายๆ คน

ณ วันธรรมดาทั่วๆ ไป ก่อนถึงค่าย

นายเสือได้เพื่อนทำงานอีกหนึ่งคนที่ถือว่ามีคุโนปการอย่างมากต่อค่าย JWC ในครั้งนี่ คือท่านปั้ม ท่านปั้มนั้นเรียนอยู่ ม.จันทรเกษมอยู่แล้ว นายเสือจึงต้องประสานงานกับท่านปั้มคนเดียว ท่านปั้มนั้นจัดการให้หมดทุกอย่างทั้งเรื่องสถานที่ ที่พัก และอาหาร

นายเสือยอมรับว่าค่ายนี้นายเสือทำตัวไม่ดีเลย นายเสือเฝ้ามอบงานให้กับคนนั้นคนนี้ แต่นายเสือก็ปล่อยวาง ไม่ค่อยตามงาน แต่เพื่อนของนายเสือก็ทำงานได้อย่างดีมากๆ นายเสือฝากงานทีเดียว แต่นายเสือก็ได้งานมาครบโดยไว โดยที่นายเสือไม่เหนื่อยเลย

คนอาจจะนึกว่าค่ายนี้นายเสือเหนื่อย แต่เอาเข้าจริงนายเสือไม่ค่อยทำอะไรซักเท่าไหร่ นายเสือต้องขอบคุณเพื่อนๆ มากกว่าที่ทำค่ายนี้ออกมาได้ดีมากๆ และพอถึงวันค่ายมันก็มีอาการตะกุกตะกักพอสมควร แต่นายเสือก็ไม่สนใจ นายเสือฝากงาน แก้ปัญหา หลังจากนั้นนานเสือก็ทำตัวเหมือนเสือนอนกิน

แต่นายเสือก็ไม่ได้ทิ้งค่ายไปไหนนะ นายเสือก็ดูการเป็นไป คอยแก้ปัญหาภายในค่ายนี้เป็นอย่างดี แต่นายเสือก็รู้สึกว่า ค่ายนี้นายเสือทำได้ไม่เต็มที่ เป็ฯค่ายหนึ่งที่นายเสือไม่รู้สึกประทับใจอะไรเลย ต้องขอโทษด้วยสำหรับน้องๆ ค่าย JWC4 ในครั้งนี้ นายเสือต้องขอโทษจริงๆ นายเสือไม่โทษคนอื่นสำหรับค่ายนี้ นายเสือขอยอมรับผิดเต็มๆ

ว่าถึงเรื่องความผิดพลาดในค่าย JWC4

หลักๆ นายเสือเห็นว่าเป็นเรื่องการจัดการในค่าย นายเสือเตรียมตัวไม่พร้อมทั้งใบประกาศ ทั้งเรื่องการวางคนทำงาน, เรื่องเว็บไซต์, เรื่องการเรียกคนมาเข้าค่าย, การจัดกลุ่ม และอะไรอีกหลายๆ อย่าง ซึ่งเรื่องทั้งหมดนี้นายเสือต้องขอบคุณหญิงนก หญิงแนนและท่านปั้มอย่างมาก ที่คอยอุดข้อผิดพลาดอะไรหลายๆ อย่างในครั้งนี้ และนายเสือก็มาคิดว่า สำหรับค่ายต่อไป นายเสือต้องทำให้ดีกว่านี้ เพราะมันเป็นงานที่ใหญ่กว่านี้มาก

ณ วันธรรมดาที่เซอไพรซ์มากก่อนวันค่าย

นายเสือประทับใจเพื่อนๆ ที่ตั้งใจทำงานกันมากมาย สำหรับคนไม่ทราย ค่ายนี้ทำให้เกิดกลุ่มแปลกๆ ในเฟสบุคขึ้นมามากมายในเฟสบุค ทั้งกลุ่ม PR และการเงิน JWC4, กลุ่มอะไรต่อมิอะไร แล้วต่อท้ายด้วย JWC4 เกิดขึ้นมากมาย นายเสือจำไม่ได้แล้วเพราะนายเสือเพิ่งออกจากกลุ่มเหล่านั้นออกมา

นายเสือไม่เคยคิดว่า การทำงานค่ายหนึ่งค่ายจะต้องสร้างกลุ่มเหล่านี้ขึ้นมาซะมากมาย แต่นายเสือเห็นกลุ่มพวกนี้แล้วรู้สึกดีเหลือเกิน ทำให้นายเสือรู้สึกว่าไม่โดดเดี่ยว และยังมีคนที่ทำงานให้กับค่าย JWC4 มากมายกว่าที่นายเสือคิดไว้มาก

จบเรื่องบ่นของนายเสือ

ไม่รู้ว่าคนจะรำคาญหรือเปล่า เพราะนายเสือเขียนไปบ่นไปมากกว่า แต่บทความต่อไปนี้ คิดว่าจะมีรายละเอียดที่เยอะขึ้น มีเบื้องลึก เบื้องหลัง จะออกมาแฉอบ่างหมดเปลือกว่าแต่ละขั้นตอนกว่าจะเป็นค่าย YWC10 นั้นมันมีที่มาที่ไปอย่างไร

ปฐมบทค่าย YWC10 ตอนกำเนิดนายเสือ

ขอเขียนบ้าง หลังจากที่โดนกดดันมาพอสมควร ถึงเวลาซักทีที่ผมจะเขียนอะไรหลายๆ อย่างทั้งเบื้องลึก เบื้องหลังการทำค่ายครั้งนี้ ใครติดต่อพล็อตเรื่องนี้มั้ย จะได้ขายก่อน ห้าห้าห้า



ณ วันธรรมดาวันหนึ่งในเดือนกันยายน

นายเสือได้เห็นข่าวค่าย iYWC9 จากการที่เมย์รุ่นแปดเอามาโพสในกลุ่มเกษตรสาน และพออ่านรายละเอียด นายเสือสนใจที่จะเข้าร่วมอย่างมาก คุณสมบัติผ่านทุกอย่าง คือ ยังเรียนไม่จบ และอายุไม่เกิน 25 จะมีค่ายไหนที่จะเอาคนแก่ขนาดนี้ไปเข้าค่ายได้บ้าง หายากเหลือเกิน

นายเสือตัดสินใจสมัคร และก็ติดสัมภาษณ์อย่างไม่ยากเย็นนัก เรื่องนี้นายเสือคิดไว้อยู่แล้วว่าสมควรจะติด เนื่องจากนายเสือมีความมั่นใจในตัวเองสูง อาจเป็นความทระนงตัวก็ได้

ณ วันธรรมดาวันหนึ่งในวันสัมภาษณ์ และเกือบจะไม่ได้สัมภาษณ์

นายเสือทำการบ้านสัมภาษณ์อย่างดี เตรียมตัวที่จะไปในวันอาทิตย์ แต่ปรากฎว่า นายเสือจำวันผิด จริงๆแล้วมันสัมภาษณ์วันเสาร์ต่างหากเล่า นายเสือไม่รู้เรื่องนี้จนกระทั่งมีพี่คนนึงโทรมาหา ขณะที่ทำธุระอยู่ข้างนอก นายเสือต้องกระเสือกกระสนกลับบ้านอย่างด่วนเพื่อเปิดหน้าจอคอมเพื่อรอสัมภาษณ์ นายเสือตื่นเต้น เพราะมันเป็นเวลาที่กระทันหันมาก นายเสือไม่ทันตั้งตัวเลย

วันสัมภาษณ์ผ่านไปด้วยดี โชคดีที่นายเสือเตรียมการบ้านและพอร์ตไว้หมดแล้ว จึงไม่ใช่ปัญหาเท่าไหร่ และวันประกาศผล นายเสือติดสำรองอันดับสามในสาขาเว็บคอนเท้น นายเสือคิดว่าโชคดีมากแล้วที่ยังอุตส่าติด นายเสือเป็นคนเลว เฝ้าภาวนาทุกวันให้ตัวจริงไปไม่ได้ซักสามคน

ฝันนายเสือแทบสลาย เมือตัวจริงโอนตังมาทั้งสิ้น 18 คน ซึ่งเรียกสำรองเพียงสองคน นายเสือเสียใจ แต่นายเสือไม่แค่เท่าไหร่ เพราะไม่สามารถทำอะไรได้ และเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น น้ำได้เกิดท่วมกรุงเทพโดยที่นายเสือไม่เคยคาดคิดมาก่อน

นายเสือยังเป็นคนเลวเหมือนเดิม ยังเฝ้าภาวนาให้น้ำท่วมบ้านตัวจริงซักคน นายเสือจะได้ไปค่ายกับเค้าบ้าง และมันก็เป็นผล นายเสือคนเลวได้ไปค่ายสมใจอยาก หลังจากที่ตัวจริงคอนเท้นสละสิทธิ 1 คนเนื่องจากบ้านน้ำท่วมและใช้สิทธิไปในปีหน้า สุดท้ายนายเสือคนเลว ที่เห็นความทุกของคนอื่น เป็นความสุขของตนเองได้ไปค่ายสมใจ นายเสืออยากจะขอโทษจริงๆ แต่นายเสือก็อยากไปค่ายจริงๆ เหมือนกัน นายเสือขำในลำคอเล็กๆ ไม่เต็มปากเต็มคำ



ณ วันธรรมดา 4 วันในค่าย

นายเสือจะไม่เล่ามากว่านายเสือเจออะไร เพราะมันเป็นเรื่องที่นานพอสมควรแล้ว เพื่อนที่นายเสือพบคนแรกในค่ายคือนางสาวสีชมพู(พริ้ง) สาวคอนเท้นแสนสวย ที่พูดมากเป็นชีวิตจิตใจ และก็เจอเพื่อนกลุ่ม F อีกหลายคน ที่หลังจากค่ายก็ไม่ค่อยจะได้เจอกันอีกเลย

นายเสือประทับใจค่ายนี้เหลือเกิน นายเสือไม่เคยไปค่ายแล้วรู้สึกผูกพันกับคนในค่ายขนาดนี้มาก่อน ทั้งๆ ที่ตลอด 4 วันนายเสือแทบไม่รู้จักใครคนอื่นเลยนอกจากเพื่อนอีก 7 คนในกลุ่ม พี่กลุ่มอีก 1 คน และเพื่อนร่วมห้องนอนอีก 2 คน นายเสือรู้จักคนแค่นั้นจริงๆ แต่นายเสือรู้สึกประทับใจกับทุกๆ คนในค่ายมากเหลือเกิน จนนายเสือทนไม่ไหว และนายเสือก็คิดอยู่เสมอว่า หลังค่ายแล้วเจอกัน ขอโทษด้วยที่ในค่ายไม่สามารถทำความรู้จักหลายๆ คนได้

ณ วันธรรมดาวันอีกวันหนึ่ง

เป็นวันที่มีการเลือกประธานค่าย นายเสือเห็นคนเจ๋งๆ มากมาย นายเสือไม่เคยฝันเลยว่าจะได้รับตำแหน่งอะไรในค่ายแห่งนี้ แค่ได้มาก็มีความสุขสุดยอดยากจะอธิบายแล้ว แต่นายเสือก็ได้รับความไว้วางใจให้เป็นตัวแทนกลุ่มเพื่อเปิดศึกแย่งชิงตำแหน่งประธานค่าย

นายเสือรู้สึกไม่ตื่นเต้นกับการขึ้นเวทีครั้งนี้ เพราะนายเสือเคยเป็นประธานนักเรียนมาก่อน(นายเสือขี้โม้อีกแล้ว) ทำให้นายเสือรู้สึกเฉยๆ กับการขึ้นไปพูดบนเวที แต่ถึงอย่างไร นายเสือก็ไม่ใช่คนพูดเก่งอยู่ดี นายเสือจึงรู้สึกว่าตัวเองคงไม่ได้รับเลือกหรอก นายเสือรู้ตัวว่าในค่ายนายเสือไม่ใช่คนเด่นคนดังอะไร นายเสือเห็นแววคนอื่นแล้ว และก็เป็นอย่างที่นายเสือเล็งไว้เลย ประธานค่ายก็เป็นคนคนนั้น คนเดียวกับคนที่นายเสืออยากให้เป็น

แต่ที่น่าตกใจ มันกลายเป็นว่า นายเสือได้รับการรับเลือกให้เป็นรองประธานค่ายหนึ่งในสองคน นายเสือเลวอีกแล้วที่ตอนโหวตนายเสือดันหันไปชำเลืองมองและเห็นว่า เพื่อนของนายเสือในกลุ่มทุกคนโหวตเลือกนายเสือ นายเสืออยากจะขอบคุณมาก นายเสือดีใจที่ได้รับตำแหน่งนี้ นายเสือเผ้าถามกับตัวเองว่า ทำไมนายเสือต้องเป็นรองประธานอีกแล้ว ถ้าไม่นับการเป็ฯประธานนักเรียน นายเสือจะได้ตำแหน่งรองประธานเสมอมาตั้งแต่อยู่มหาวิทยาลัย นายเสือขี้เกียจไล่เพราะไม่ใช่ประเด็นสำคัญ

ณ ช่วงเวลาสุดท้ายของบทความนี้

นายเสืออยากจะขอบคุณพี่ๆ คณะกรรมการที่ไว้วางใจให้นายเสือได้ไปค่าย iYWC9 ครั้งนั้น เป็นประสบการณ์ที่นายเสือไม่มีวันลืมเลย และอยากจะขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่ไว้วางใจนายเสือให้เป็นถึงรองประธาน

และนี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นของค่าย YWC10 ครั้งที่ผ่านมานี้ ถ้ายังอยากอ่านต่อก็จะเขียนให้อ่าน ถ้าไม่อยากอ่านก็ไม่เป็นไร เพราะนายเสือคงจะเขียนอยู่ดี

สำหรับบทต่อไป นายเสือจะเขียนเรื่อง JWC หรือค่ายเล็กที่ทำให้กับน้องๆ วัยมัธยมเข้าร่วม ก่อนที่จะนำไปสู่ค่ายใหญ่ YWC10