วันศุกร์ที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2556

99 วัน 99 บทความ day 15 ตอนนั้น

คนเราเนี่ยมันไม่มีอะไรจะเขียนมันก็ไม่มีอะไรจะเขียนจริงๆ นะครับ คือวันนี้ต้องรีบเขียนเพราะว่าคืนนี้ผมมีปาร์ตี้ และพรุ่งนี้ก็มีปาร์ตี้ สองวันนี้ผมคงต้องใช้เวลาช่วงกลางวันเนี่ยแหละมาเขียนบล็อก

ปกติการเขียนบล็อกของผมจะต้องออกไปเจอเรื่องอะไรบางอย่างมาก่อน แล้วมันถึงจะมาสกิดใจให้เขียนบล็อกได้ หรือไม่ก็นึกเรื่องที่จะเขียนไว้อยู่แล้ว ว่าจะเขียนเรื่องอะไร เช่นตอนที่มาของพี่เสือ ก๋วยเตี๋ยว และ frozen

คนเราจะมีวิธีหาแรงบันดาลใจ หรือคิดงานในที่ต่างๆ กัน หลายคนอาจจะมีปากกาไว้หัวนอน พอคิดได้ก็จด
บางคนอาจจะคิดได้ในห้องน้ำ คิดได้ก็จด จำ
บางคนคิดได้ตอนอยู่เงียบๆ คนเดียว

ส่วนผม ส่วนใหญ่หลายเรื่อง ผมจะมาตอนที่อยู่บนหลังมอเตอร์ไซต์คันโปรด เรื่องที่กล่าวมาข้างต้นผมคิดบนหลังมอเตอร์ไซต์ ถ้าอัดเสียงได้อยากจะอัดเสียงความคิดของตัวเองแล้วมาลงบล็อกให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่มันทำไม่ได้ ผมใช้วิธีจำเอาซะส่วนมาก และที่มาลงบล็อกหรือที่มาทำเนี่ย ส่วนน้อย

บางทีถ้าเป็นความคิดที่รู้สึกว่าเจ๋งมากๆ ถึงขึ้นต้องหยุดรถ เอากระดาษมาจด หรือบางทีขี้เกียจก็อัดเสียง มันก็เพลินดีเหมือนกัน

วันนี้ยอมรับเลย ไม่มีอะไรเขียน เพราะว่ายังไม่ได้ออกไปไหน ยังไม่ได้ขี่มอเตอร์ไซต์ ยังนึกไม่ออก เอบางทีหรือผมต้องออกไปแว้นซ์ซักแปปดี แล้วค่อยกลับมาดขียนใหม่

แต่พรุ่งนี้ ผมว่าผมมีเรื่องเขียนแล้วล่ะ จะเขียนเรื่องคนในงานปาร์ตี้คืนนี้ บุคคลเหล่านี้มีความหมายต่อชีวิตผมพอสมควร แต่ต้องขอไปดจอหน้าพูดคุยก่อน แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ถ้าไม่แฮ้งเกินไป จะรีบมาปัานก่อนเดินทางไปงานต่อไปให้ได้

ตอนนี้ไม่ต้องอ่านก็ได้ รู้สึกว่าไร้สาระ(ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้ คงเตือนไม่ทันแล้วซินะ 555)

เจอกันวันพรุ่งนี้ ตอนต่อไปครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น