วันอาทิตย์ที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2554

ผลงานเก่าๆ ของนาย suatop(1)

เพราะเราเป็นอย่างนี้ มันจึงเป็นแบบนั้น



บทความนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากรุ่นน้องคนหนึ่ง ซึ่งทำงานทีไรมันเครียดทุกที แล้วก็พูดถึงเรื่องการเมืองในช่วงนั้นด้วยครับ

ประตูเปิด เพราะเราเปิดประตู
หน้าต่างปิด เพราะเราปิดหน้าต่าง
โจรเข้าบ้าน เพราะเราล็อกบ้านไม่ดี
โลกร้อน เพราะเราทำให้มันร้อน
เค้าไม่รักเรา เพราะเราทำให้เค้าไม่รัก
บลา บลา บลา

หลังจากที่เจออะไรผิดพลาดผมมักจะต้องมองตัวเองก่อนอยู่เสมอว่าเราทำอะไรลงไป แทนที่จะถามว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้น

ประโยคสองประโยคข้างต้นดูเหมือนจะเหมือนกัน แต่จริงๆแล้วแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

"เราทำอะไรลงไป" เป็นการโทษตัวเองอย่างชัดเจน ไม่เดือดร้อนใคร หาคำตอบที่มาจากตัวเอง ไม่มีการโทษคนอื่น ซึ่งเอาเข้าจริงแล้วคนที่คิดได้แบบนี้มันค่อนข้างอุดมคติมากที่เจอความผิดพลาดแล้วจะไม่คิดโทษสิ่งภายนอกตัวเลย

"ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น" อันนี้เป็นเหมือนกับการตั้งคำถามเพื่อหาสาเหตุโดยการมองจากคนอื่นเป็นหลัก มันต่างกันตรงนี้แหละ

บ้านเมืองที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ส่วนหนึ่งเนื่องมาจากเราไม่ยอมพิจารณาตัวเองว่าเราทำอะไรลงไปมันจึงเป็นเช่นนั้น เอาแต่โทษคนอื่นว่าเพราะเขาทำอย่างนี้มันจึงเป็นอย่างนั้น
เคยคิดหรือไม่ว่า "เพราะเราชุมนุม ตำรวจจึงได้ออกมา"
"เพราะเราใช้ความรุนแรงก่อน ชาวบ้านจึงกลัว"
"เพราะเรามาจากรัฐบาลผสม คนบางกลุ่มจึงไม่ยอมรับ"

เครียดนะครับการมานั่งโทษคนอื่นอย่างนี้ ต้องกังวลว่าเค้าจะมาทำอะไรเราอีก เราจะจัดการแก้แค้นยังไง ปัตโถ่!!!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น