วันเสาร์ที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2554

หงส์จ๋า ช่วยยิงบ้างเถอะ

วันนี้นั้นหลังจากว่างๆจากการไปสอนพิเศษมา กลับมาถึงก็เปิดดูฟุตบอล ซึ่งวันนี้เป็นวันเสาร์ วันฟุตบอลแห่งโลกเลยทีเดียว ฟุตบอลเตะเยอะมากจนเลือกดูไม่ถูก ช่วงหัวค่ำก็เลยจิ้มไปดูบอลพรีเมียร์คู่เล็กๆอย่างหมาป่าวูฟแฮมตัน กับหงส์ขาวสวอนซี

รูปเกมถือว่าหงส์ขาวทำเกมได้เหนือกว่าชัดเจน และพลันที่ผมกดลิ้งเข้ามาดูช่วงนาทียี่สิบกว่าๆ หงส์ขาวก็นำไปอย่างรวดเร็ว ด้วยการเปิดบอลอย่างเหนือชั้นจากกองกลาง และก็กองหน้าเอาบอลลง จับหนึ่งทีแล้วยิงผ่านประตูไป ถือเป็นการประสานงานที่เยี่ยมมาก

หลังจากนั้นรูปเกมก็เป็นทางหงส์ขาวที่ครองเมได้มากกว่าอย่างชัดเจน จังหว่ะจบสกอร์ก็เหนือกว่า และหลังจากประตูแรกไม่นานก็มาได้ประตูที่สอง จากการเปิดถวายพานมาจากนักเตะคนแรกที่ยิงประตู ลูกนี้เรียกว่ายิงจ่อๆ(ขอโทษที่จำชื่อนักเตะไม่ได้ซักคน ขอประทานอภัย)

จบครึีงแรกผลเป็น วูฟ 0 สวอนซี 2

เริ่มครึ่งหลังรูปเกมก็ไม่ต่างจากครึ่งแรกมากนัก ก็ยังเป็นหงส์ขาวที่ครองเกมเหนือกว่า นัดนี้ผมว่าหงส์ขาวถึงแม้ว่าจะเป็นทีมน้องใหม่ แต่สไตล์การเล่นนั้นจะเป็นการต่อบอลกับพื้น ใช้ทีมเวิร์คเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งผมชื่นชมอย่างมาก

หลังจากที่บุคเพลินๆ ช่วงท้ายเกมก็โดนตีเสมอซะอย่างนั้น ทุกคนที่ดูอยู่ก็งง เพราะรูปเกมนั้นดูๆไปหมาป่าไม่มีอะไรสู้ได้เลย จบเกมเสมอ 2-2

จริงๆผมดูคู่นิวคาสเซิลอีกคู่หนึ่ง ผลก็นิวชนะไป 1-0 รูปเกมไม่มีอะไรมาก นิวคาสเซิลคุมเอมอยู่หมัด แต่วีแกนก็เล่นดีแต่จังหว่ะจบไม่คม ประกอบกับกองหลังนิวคาสเซิลเหนี่ยวแน่นทีเดียว ผมว่าสิ่งนี้แหละที่เป็นปัจจัยที่ทำให้นิวคาสเซิลยังไม่แพ้ใครมาจนถึงนัดที่เก้าของฤดูกาล

หงส์คู่สุดท้าย ผมขอไม่พูดอะไรมาก รูปเกมเรียกว่าหงส์ปูพรมถล่มยิ่งกว่าซึนามิ และก็เป็นซัวเรสที่มีจังหว่ะยิงเป็นล้าน ยิงเท่าไหร่ก็ไม่เข้า ยิงออกเองบ้าง ติดเซฟบ้าง ชนเสาบ้าง โอ้ว จะบ้าตาย

นี่ถ้าไม่ได้เบลลามี่มายิงท้ายครึ่งแรกก็ไม่รู้ว่าจะมีประตูหรือเปล่า

ครึ่งหลังก็เหมือนเดิม ผมคิดว่านำลูกนึงแล้วจะเล่นสบาย สอกร์จะไหล ซัวเรสจะเลิกเกร็งซักที ที่ไหนได้ เหมือนเดิม ปูพรมเข้าบุกไม่ให้หายใจหายคอ ซัวเราก็ยิงแป็กเหมือนเดิม ผมว่าจากนัดนี้ซัวเรสต้องไปฝึกยิงประตูอย่างหนัก ให้ใครก็ได้ เอาให้คมๆกว่านี้หน่อย ทุกอย่างเนี่ยพี่เหยินมีหมดแล้ว เหลือแต่จังหว่ะสุดท้ายขอคมอีกหน่อยจะเป็นกองหน้าที่เพอเฟ็กมาก

สุดท้ายไม่มีอะไร แค่อยากจะมาเขียนให้กำลังใจกับนักเตะหงส์แดงและหงส์ขาว ปัญหาที่เหมือนๆกันของหงส์ทั้งสองตัวคือกองหลัง ที่ขาดความแน่นอน บทจะเหนี่ยก็เหนียวใจหาย บทจะแป็กก็สุดๆ หวังว่านัดนี้จะเป็นบทเรียนให้หงส์สองตัวอย่างดีนะครับ ยอมรับว่าเป็นนัดแรกที่ดูกงส์ขาวเล่น พอดูแล้วติดใจพอสมควร หวังว่าโอกาสหน้าผมจะมีโอกาสได้ดูอีกนะครับ และสัญญาว่าจะพยายามจำชื่อนักเตะหงส์ขาวให้ได้ ส่วนหงส์แดง คุณทำดีแล้ว นักเตะทุกคนทำหน้าที่ได้สุดยอด แต่ผมว่านัดนี้ขาดคนตัดเกมอย่างลูคัส ทำให้เกมไม่ต่อเนื่อง และที่เปลี่ยนเอาแอกเกอร์ลงมาช่วงท้ายเกมแทนเดิร์ก เค้า นั้นผมพอเข้าใจ ผมว่าดัลกลิชแค่ต้องการคนมาตัดเกมในช่วงแบบนี้ จะได้บอมบุคอย่างเดียว ซึ่งก็ได้ผลคือ หงส์บุคอย่างเดียว จนช่วงทดเวลาบาดเจ็บมีโอกาสเหน็งๆที่น่าจะเป็นประตูอย่างยิ่งถึงสองครั้ง คาโรลหนึ่งครัง พี่เหยินหนึ่งครั้ง ผมหวังว่านัดหน้าทุกท่านคงไม่มีข้อแก้ตัวอีกนะครับ ไม่มีอะไรมาก ยังไงผมก็ขอเป็นกำลังใจให้หงส์สองตัวอยู่ห่างๆแบบนี้ไปนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น